حیات‌وحش ایران کالای تبلیغاتی نیست

به تازگی شاهد تبلیغات عطر میکالف هستیم که توسط بهرام رادان اجرا می‌شود. در این تبلیغ یک پرنده شاه‌بوف به عنوان بازیگر تبلیغاتی حضور دارد که توسط موسسه سیماوحش به این پروژه تحویل داده شده است. موسسه‌ای که متاسفانه کار آن متمرکز بر تامین حیوانات برای پروژه‌های سینمایی و تصویری است. این در‌حالی است که نباید از یاد برد که استفاده از حیات‌وحش در تبلیغات تجاری فراتر از یک اشتباه است. این اقدام نشان‌دهنده نگرشی خطرناک به ارزش حیات‌وحش است که پیامدهای جبران‌ناپذیری دارد.

تبلیغات این برند با این تصویر به نوعی حیوان‌آزاری محسوب می‌شود زیرا این گونه یا هر گونه دیگری از حیات‌وحش هنگام فیلم‌برداری در محیطی دور از زیستگاه اصلی خود اضطراب بسیار زیادی را متحمل می‌شود. حمل‌ونقل، نورپردازی شدید، و صدای بلند محیط فیلم‌برداری ممکن است منجر به مرگ یا آسیب جدی به پرنده شود. حتی برخی از تبلیغات ممکن است از پرندگانی استفاده کنند که در شرایط غیربهداشتی و نامناسب نگهداری شده‌اند.

از تاثیرات بلندمدت چنین اقداماتی می‌توان به مواردی مانند تشویق غیرمستقیم به نگهداری، شکار و خرید و فروش حیات‌وحش می‌توان اشاده کرد و نباید فراموش کرد که شکار بی‌رویه برای تأمین پرندگان مورد نیاز تبلیغات می‌تواند تعادل اکولوژیکی را مختل کند.

درواقع درست در زمانی که انجمن‌های حفاظت از پرندگان و دیگر حیات‌وحش در دنیا برای نجات حتی یک فرد از حیوانات تلاش می‌کنند ما در کشور خود فرهنگ برخورد نادرست با حیوانات را ترویج می‌دهیم. تبلیغات ممکن است به‌طور ناخواسته این پیام را منتقل کند که نگهداری یا بهره‌برداری از پرندگان وحشی عملی پذیرفته‌شده است. مخاطبان ممکن است متوجه مشکلات پشت‌پرده استفاده از حیوانات در تبلیغات نشوند، مانند سوءاستفاده یا شرایط غیراخلاقی.

حتی نباید از CGI استفاده کرد

شاید از این به بعد به این فکر کنید که به جای استفاده از پرندگان از فناوری‌های کامپیوتری (CGI) استفاده کنید، اما واقعیت این است که نباید در مسیر تشویق افراد برای نگه‌داری، شکار و قاچاق حیات‌وحش قدم برداریم.
گزارش جرایم حیات وحش که سال ۲۰۲۴  توسط سازمان ملل منتشر شد نیز این مساله را تایید می‌کند. در این گزارش آمده است که نمایش گونه‌های حیات‌وحش در رسانه‌ها می‌تواند به افزایش تقاضا برای این نگهداری از این گونه‌ها منجر شود، چه به صورت قانونی و چه غیرقانونی.

بر اساس گزارش سازمان ملل در مورد جرایم حیات وحش در سال ۲۰۲۴، تجارت غیرقانونی حیات‌وحش در سطح جهانی به بیش از ۴۰۰۰ گونه مختلف از گیاهان و جانوران آسیب رسانده که بسیاری از این گونه‌ها در معرض خطر انقراض قرار دارند و پرندگان بخش بزرگی از این تجارت هستند. موارد این چنینی در گذشته اتفاق افتاده که پس از آن قوانین و مقررات سخت‌گیرانه‌ای در سطح بین‌المللی ایجاد شده‌اند. یکی از مهم‌ترین آن‌ها کنوانسیون تجارت بین‌المللی گونه‌های در معرض خطر (CITES) است که استفاده و تجارت گونه‌های حیات وحش را تنظیم می‌کند.

تأثیر قدرت رسانه‌ها در تغییر رفتار عمومی بسیار بزرگ است و باید خواستار مسئولیت‌پذیری بیشتر صنایع رسانه‌ای و تبلیغاتی در نمایش گونه‌های در معرض خطر باشیم. هنرمندان و چهره‌های محبوب به عنوان یکی از الگوهای مهم در جامعه نقش مهمی در تغییر نگاه جامعه به حیوانات دارند و در چنین شرایطی این چهره‌ها باید مسئولیت اجتماعی خود را درک کنند و با آگاهی بیشتر در یک تبلیغات شرکت کنند. تبلیغ‌کنندگان می‌توانند پیش از اقدامات این چنینی با کارشناسان و فعالان حوزه حفاظت از محیط‌زیست مشورت کنند تا اثرات احتمالی کاهش یابد.

این مسائل نشان می‌دهد که صنایع تبلیغاتی باید بیشتر به پیامدهای استفاده از پرندگان و دیگر حیات‌حش توجه کنند و از روش‌های جایگزین برای خلق محتوای خلاقانه خود بهره ببرند.